خلاصه کتاب فرمول برنامه ریزی-بخش نخست
بخش نخست
خلاصه نویسی: سید حسن کاظمینی
کتاب فرمول برنامه ریزی، نوشته دیمون زاهاریادس، یکی از اصلی ترین منابعی است که تاکنون با موضوع برنامه ریزی نوشته و منتشر شده است.
نویسنده در این کتاب، با بررسی موشکافانه ی روش های مرسوم برنامه ریزی، پیشنهادات خوبی را برای بهتر شدن برنامه ریزی ارائه نموده است.
برای این خلاصه نویسی، نسخه ای از کتاب که امیر پویا چراغی ترجمه و نشر نوین منتشر نموده مورد بهره برداری قرار گرفته است.
برنامه ریزی چیست؟
اگر بخواهیم مختصر و مفید در این زمینه توضیح دهیم باید گفت که برنامه ریزی، دسته بندی کارها برای انجام با توجه به اولویت، زمان و منابع است.
برنامه ریزی، یکی از مهمترین لوازم زندگی روزانه ی ما است و می تواند ما را در جهانی که به سرعت پیش میرود و دگرگون می شود و دقت و تمرکز ما را قربانی می کند یاری دهد.
همچنین، برنامه ریزی، بهترین ابزار مدیریت زمان است. و ما می توانیم با برنامه ریزی، از حداقل زمان و منابع برای رسیدن به حداکثر کارها و امور روزانه استفاده کنیم.
اما تجربه نشان داده که با توجه به این موضوع که همه ی ما از اهمیت برنامه ریزی با خبر هستیم، اما اکثریت قابل توجهی از افراد نمی توانند برنامه ریزی موفقی داشته باشند.
علل عدم توانایی ما برای برنامه ریزی
برنامه ریزی یک مهارت برای زندگی روزمره ی ما است و باید به شکل یک مهارت به ما آموخته شود اما متاسفانه ما در مدرسه آن را به صورت یک مهارت ضروری یاد نمی گیریم.
همچنین، والدینی که مسواک زدن را به ما می آموزند، در مورد برنامه ریزی چیزی به ما یاد نمی دهند.
یکی دیگر از علل ناتوانی ما در برنامه ریزی، اطمینان به حافظه ی محدود و پر خطای خودمان است و این باعث می شود که در اکثر موارد کارهای با اولویت بالا فراموش می شوند.
عدم برنامه ریزی چه عواقبی برای ما دارد
همسر، فرزندان، والدین و کارفرمای ما، از فراموشی اولویت ها توسط ما برداشت های مختلفی کرده و آن را به بدترین شکل ممکن تفسیر خواهند کرد.
مشتری های ما، بخاطر بدقولی های مکرر ناشی از عدم برنامه ریزی درست، به دنبال جایگزینی برای خدمات ما خواهند بود.
زندگی بدون برنامه ریزی یا عمل نکردن به برنامه موجب بی اعتبار شدن ما خواهد شد.
بی برنامگی در نهایت موجب افزایش استرس در ما شده و از این طریق آسیب های جبران ناپذیری به ما وارد خواهد کرد.
کارفرمای ما، این عمل را نشانه ی بی علاقگی به کار یا حتا بدتر از آن عدم توانایی ما خواهد دانست.
همسر و فرزندان ما، بی مبالاتی های ما را عمدی تلقی خواهند کرد و این موجب دلسردی آنها از ما خواهد شد. این مساله به شدت بر نگاه و روابط آنها با ما تاثیر خواهد گذاشت. آنها گمان خواهند کرد که دیگر مثل گذشته آنها را دوست نداریم.
پس علاوه بر اینکه کارها روی زمین می مانند، چهره ی ما هم در نظر دیگران مخدوش خواهد شد.
در واقع برنامه ریزی به ما کمک می کند که برخی مشکلات را پیش بینی و خود را برای آن آماده کنیم.
اگر با برنامه ریزی موثر و کارآمد بر کارها و وظایف مسلط شویم، بخش قابل توجهی از استرس و نگرانی های ما برطرف خواهد شد.
کاری که یک استراتژی برنامه ریزی اصولی برای شما انجام خواهد داد به شرح زیر است:
امکان کنترل روز کاریتان را به شما خواهد داد.
همچنین اولویت بندی را یاد می گیرید و متوجه می شوید که امروز باید روی چه چیزی کار کنید و چه کاری را به تعویق اندازید.
قادر خواهید بود به سررسیدهایتان دست یابید.
برنامه تان تضمین خواهد کرد که در حال تنظیم امور درست، در زمان درست هستید.
از هدر رفتن وقت گرانبها برای رسیدگی به مشکلات غیرمنتظره جلوگیری خواهید کرد.
برنامه ریزی، باعث رسیدن به هدف و جلوگیری از غلطیدن در دامان بحران خواهد شد.
برنامه آمده تا جلوی اتلاف وقت را بگیرد.
برنامه آمده است تا فرایند تحقق هدف را با کمترین تنش، سایش، و هزینه و زمان تحقق بخشد.
برنامه از اتلاف منابع مالی و هدر رفت نیروی انسانی جلوگیری می کند.
در واقع می تواند گفت برنامه یعنی موفقیت
احساسات و برنامه ریزی
اگرچه احساسات را نمی توان از هدفگذاری جدا کرد و هدفی که صرفا منطقی و خالی از احساسات باشد در میانه ی راه رها خواهد شد اما در برنامه ریزی تا جایی که ممکن است باید احساسات را محدود نمود.
ما ناچاریم برای تنظیم خوب یک برنامه، احساسات را حذف کنیم تا بتوانیم اولویت بندی و زمان بندی مناسبی انجام دهیم.
احساسات در فرایند برنامه ریزی درست مثل یک پارازیت عمل می کند.
در واقع در تدوین برنامه - مثلا در بخش اولویت بندی- اگر احساسات وارد شوند، ممکن است اولویت های اول، جای خود را به اولویت های دوم دهند و بالعکس، و این کار کارآمدی شما را زیر سوال خواهد برد.
1️⃣ خلاصه کتاب فرمول برنامه ریزی نوشته ی دیمون زاهاریادس
