کوتاه نوشته ای در باب نیچه

زندگی در سایه سار فلسفه

من نیچه را می خوانم و از خواندنش لذت می برم. اما زیاد روی آن حساب نمی کنم. بخواهیم یا نخواهیم، بیماری نیچه از اعتبار فلسفه ی او می کاهد. 

اکو- مارتینی؛ دو گانه ای که در درون ماست- بخش سوم

کارلو ماریا مارتینی:"در وجود همه ی ما چیزی از مذهبی ها نهفته است و هم چیزی از غیر مذهبی ها وجود دارد..."

این نوشتار، با کمال احترام و فروتنی، تقدیم می شود به یحیا مسعودی نژاد که خلاف آمد روزگار ماست.

سید حسن کاظم زاده

آنگونه که اکو در ابتدای نامه دوم خود می نویسد: "...هدف از مبادله این نامه ها شناخت زمینه های مشترک میان مردمان غیر مذهبی و کاتولیک هاست..." 

اکو در ابتدای نامه ی دوم، خود بر خلاف روش نامه ی نخستین اش، معتقد است:"... برای اینکه این گفتگو یک گفتگوی درست باشد، لازم است به اموری بپردازیم که در آن زمینه ها، توافقی در میان نیست..."

اکو- مارتینی؛ دو گانه ای که در درون ماست- بخش دوم

کارلو ماریا مارتینی:"در وجود همه ی ما چیزی از مذهبی ها نهفته است و هم چیزی از غیر مذهبی ها وجود دارد..."

این نوشتار، با کمال احترام و فروتنی تقدیم می شود به یحیا مسعودی نژاد که خلاف آمد روزگار ماست.

سید حسن کاظم زاده

اهمیتی ندارد که در جریان یک گفتگو چه کسی پیروز شود یا چه حرفی به کرسی بنشیند. برای من، این نفس گفتگو است که ارزشمند است چرا که من، گفتگو را نه "تفاهم" که "لذت" می دانم.

گفتگویی که با هدف ایجاد فهم مشترک تحقق می یابد، جز به جدال نمی انجامید. گفتگو نمی تواند هیچ دو دیدگاهی را به هم نزدیک کند بلکه تنها می تواند تفاوت ها را برجسته تر کند لذا ما نباید از جریان یک گفتگو، توقعی جز "لذت" داشته باشیم.

اکو- مارتینی؛ دو گانه ای در درون ما- بخش نخست

کارلو ماریا مارتینی"در وجود همه ی ما چیزی از مذهبی ها نهفته است و هم چیزی از غیر مذهبی ها وجود دارد..."

این نوشتار، با کمال احترام و فروتنی تقدیم می شود به "یحیا مسعودی نژاد" که خلاف آمد روزگار ماست.

سید حسن کاظم زاده

برخی از کتاب ها، نشری محدود و مخاطبانی کم شمار دارند. گاهی شانس می آوری که یکی از مخاطبان آنها باشی. مکاتبات اکو-مارتینی سالها پیش منتشر شد و من، آنرا در همان روزهای نخست انتشار تهیه و مطالعه کردم. اما این کتاب، از جمله کتاب هایی است که به خواندنش در طول همه ی این چهارده سالی که منتشر شده مداومت داشتم.

مگر این کتاب چه حرفی برای گفتن داشت که توانسته تا این حد مرا به وجد آوَرَد و مرا بر آن دارد که هر از چند گاهی و به تناسب زمان و مکانی که احاطه ام نموده و بر تاثیر می گذارد و جهانی که ذهن مرا درگیر خود ساخته و همچنین به تناسب پرسش ها، خواست ها و توقعات و ... بدان مراجعه نموده و از آن بهره گیرم.

"زبان به مثابه لذت"

این ها، بخش های قابل انتشار یکی از مکاتبات من در شبکه اجتماعی واتس آپ است.

سید حسن کاظم زاده

... تو انگار چیزی رو که من میگم نمی گیری؟

زبان فارسی اینجوریه. می دونی چرا؟ چون زبان گفتاره نه زبان نوشتار

زبان فارسی میگن شیرینه که؟

بله شیرینه. ولی زبان گفتاره و در زبان های گفتار متکلم و مخاطب باید رو در روی هم باشند و همدیگر رو ببینن. تا با کمک زبان بدن منظورهاشون رو به همدیگه منتقل کنند.

اینم یه حرفیه و من بهش فکر نکرده بودم.

هیچ معنایی در زبان فارسی قابل انتقال به غیر نیست. در واقع در این زبان شلخته و بی در و پیکر، نوشتن ابهام زاست و به ویژه نوشتن در شبکه های اجتماعی بیش از حد باعث ابهام می شه. و ابهام هم موجب دو چیز می شه: اختلاف و اضطراب

پس از آندوسکوپی – بخش دوم

"این ها، بخش های قابل انتشاری از مکاتبات من هستند در واتس آپ"

سید حسن کاظم زاده

اما به نظر من، در دوران گذار هم که باشیم باید ظرفیت نشون بدیم

منظورت از ظرفیت چیه دقیق بگو. چیزهاییه که ما رو در ذهنمون به جنگیدن وا میداره؟!!! این ها صرفا ارزش ابزاری دارند نه ارزش غایی.

اینکه ظرفیت چیه رو چرا همیشه من باید تعریف کنم من که به مرگ معنا در واژگان باور دارم. ما واژگان خلق شده توسط طبقه حاکمه که توسط دستگاه تبلیغاتی اش به خورد ما داده می شه رو می پذیریم و می بلعیم. بی آنکه یک بار به معناهای مندرج در آن فکر کنیم.

یعنی جامعه به سمت و سویی بره که ما نباید بریم سنگ روی سنگ بند نمی شه.

مگر در جوامعی که روی ارزش ها و هنجارهاشون بازاندیشی کردند سنگ روی سنگ بند نیست؟!

پس از آندوسکوپی – بخش نخست

"این ها، بخش های قابل انتشاری از مکاتبات من هستند در واتس آپ"

سید حسن کاظم زاده

... امروز رفته بود آندوسکوپی. دیشب گفتم نرو هیچی نیست.

خوب نتیجه اش رو کی میدن.

هیچی نیست.دکتر گفته که هیچی نیست. آندوسکوپی آدم رو زخمی و اوراق می کنه من خودم تجربه اش رو دارم. با اینکه بهش گفتم نرو رفت و 350000 تومان هم هزینه کرد و نتیجه ای هم نگرفت. عیبی نداره باز خدا رو شکر که خیالش راحت شد ولی میگه کمی درد گلو دارم.

می بینی تو خودتم رفتی دکتر اونم چند بار و آخرش یک اکو کاردیوگرافی از قلبت گرفتن و گفتن چیزیت نیست. این دردها ریشه در توهمات ما داره و محصول ترس های ماست.

اونم باید تغذیه و اعصابش رو بهتر کنه و این کاملا طبیعیه. نقطه ضعف شما توی شکمتونه باید خورد و نگران نبود. و برای تسلط بر نگرانی راه های مختلفی هست از جمله ورزش و موسیقی و مطالعه و استفاده از دانش تکنولوژی فکر و بعدش هم از همه مهمتر قرصه.