مصاحبه با خانم خلیلی فرد داستان نویس و پژوهشگر سینما- بخش نخست
مصاحبه با خانم یاسمن خلیلی فرد
دانش آموخته ارشد رشته سینما، منتقد، پژوهشگر و داستان نویس موفق کشورمان
بخش نخست
خانم یاسمن خلیلی فرد از نویسندگان جوان کشورمان است که تاکنون دو رمان، یک مجموعه داستان و یک کتاب پژوهشی از ایشان منتشر شده که من دو اثر ایشان را در صفحه مرکز بررسی کتاب برای شما معرفی کرده ام.
کتاب های ایشان جزء اندک آثاری است که توانست در دوره ای بسیار کوتاه چندین بار به چاپ برسد و استقبال خوبی از آثار ایشان توسط خوانندگان و منتقدان به عمل آمد.
ایشان افتخار دادند و در مصاحبه ای با مرکز بررسی کتاب شرکت کردند که به دلیل محدودیت کارکتر در اینستاگرام در چند بخش متوالی تقدیم خوانندگان خواهد شد.
من از ایشان بابت شرکت در این مصاحبه و از شما بخاطر توجه به این گفتگوی ارزشمند متشکرم.
سید حسن کاظم زاده
🔲 خانم خلیلی فرد جهت آشنایی بیشتر لطفا خودتان را برای خوانندگان ما معرفی کنید.
یاسمن خلیلی فرد هستم. از سال های نوجوانی سابقه ی نوشتن نقد و یادداشت هایی را در نشریات سینمایی کشور دارم.
با این که رشته ی تحصیلی ام در دبیرستان ریاضی بود اما به دلیل علاقه زیادم به هنر و خصوصاً رشته سینما، در کنکور هنر شرکت کردم و با رتبه صد و دوازده در دانشگاه هنر تهران پذیرفته شدم و تا مقطع کارشناسی ارشد کارگردانی سینما به تحصیلاتم ادامه دادم.
کارم را به عنوان داستان نویس از همان سال اول دانشگاه آغاز کردم. در ابتدا طرحی برای یک فیلمنامه داشتم که بنا به دلایلی ساخت آن منتفی شد لذا تصمیم گرفتم آن طرح را به داستان بلند تبدیل کنم و این گونه شد که رمان "یادت نرود که ..." را نوشتم.
این کتاب بعد از دو بار رد شدن در وزارت ارشاد، سرانجام در آبان سال هزار و سیصد و نود و چهار توسط نشر چشمه منتشر شد و در حال حاضر نیز به چاپ نهم رسیده است که فکر می کنم در شرایط کنونی اتفاق مبارکی باشد.
کتاب دوم من "نقش جنگ بر سینمای غیرجنگی ایران" در سال هزار و سیصد و نود و پنج از سوی نشر نظر منتشر شد.
کتاب سوم من "انگار خودم نیستم" را نشر ققنوس منتشر کرده که تاکنون به چاپ هفتم رسیده است.
کتاب آخرم یعنی مجموعه داستان "فکرهای خصوصی" باز هم توسط نشر ققنوس منتشر شده که در عرض دو ماه به چاپ دوم رسیده است.
🔲 شما سه اثر دیگر هم دارید منتها اجازه بدهید که من مستقیم بروم سراغ "انگار خودم نیستم" ایده مرکزی این کتاب چگونه به ذهن شما خطور کرد؟
من همیشه نسبت به وقایع و اتفاقات پیرامونم بسیار دقیق هستم؛ این اتفاقات الزاماَ خاص و ویژه نیستند.
به عبارتی قرار نیست حتماً رخدادهای عجیب یا نامتعارف باعث شوند جرقه ای در ذهن تو به عنوان نویسنده زده شود.
بسیاری از روابط عادی و روزمره ی آدم های جامعه با یکدیگر می توانند دستمایه ی خلق یک داستان قرار گیرند. از آن جایی که اساساً به روابط آدم ها با یکدیگر بسیار علاقه دارم و این کشمکش ها را چه به صورت درونی و چه بیرونی و از منظر روانشناسی می پسندم.
لذا تصمیم گرفتم داستانی بنویسم که بر پایه روابط چند زوج با یکدیگر شکل بگیرد و برای هر یک از این روایتها پیرنگی مجزا را در نظر گرفتم. جزییات داستان هم قاعدتاً به مرور پیش می روند.
🔲 به گمان من این کتاب یکی از ده اثر برتر نوشته شده پس از انقلاب است چقدر زحمت کشیدید تا این اثر نوشته شود؟
- این قطعاً از لطف شما نسبت به «انگار خودم نیستم» سرچشمه می گیرد و گمان نمیکنم این طور باشد.
اما اساساً برای نوشتن داستان هایم وقت زیادی صرف می کنم. ترجیح می دهم روی یک اثر متمرکز باشم تا این که پشت سر هم کتاب های مختلفی بنویسم و منتشر کنم.
البته این سلیقه و انتخاب من است و قطعاً بسیاری از نویسندگان روش دیگری دارند که محترم و حرفه ایست، منتها به شخصه با وسواس زیادی می نویسم و عموماً بازنویسی های متعددی را انجام می دهم تا داستان هایم دست کم برای خودم رضایتبخش باشند.
چندان هم تمایلی به پرکار بودن ندارم. وقتی که کاری تعدد کاراکتر دارد و پرسوناژها هریک نقشی پررنگ در پیرنگ اصلی داستان دارند کارت سخت تر می شود.
چه در انتخاب لحن و چه در تطابق لحن با وجوه شخصیتی کاراکترها بنابراین باید وقت و انرژی بیشتری را برای خلق داستانت صرف کنی.
ادامه دارد...
